شاید در سال‌های گذشته نمی‌توانستیم تصور کنیم که در زمینه‌های هنری بتوانیم ایجاد اشتغال و استارتاپ های گوناگونی به وجود آیند که نه‌تنها موجب ایجاد درآمد برای خود بلکه برای هنرهای گوناگون شوند. بااین‌حال از تهران استارتاپ ها شروع به کار و افرادی در این زمینه کار کردند که برخی از پشتوانه نهادها برخوردار بودند و برخی دیگر با ابتکار افراد شروع به کار کردند. شاید اکنون بسیاری در ذهن می‌خواهند که تیوال یا سینماتیکت باشند و در شهر خود بتوانند دست به چنین کاری بزنند. این را شاید بتوان همان الگویی دانست که استارتاپ های اصفهان پیگیری کردند و با توجه به امکاناتی که داشتند شروع به فعالیت کردند.

وبر در کتاب"اخلاق پروتستان و روح سرمایه داری" سعی دارد، مناسبات میان حیات دینی، اجتماعی و اقتصادی را در فرهنگ معاصر تبیین کند. وی بر این باور است که میان باورهای دینی و اخلاق پروتستان و رشد حیات اقتصادی- عقلانی بورژوایی، قرابت معینی وجود دارد (وبر،1371: 1).

از آنجا که کارآفرینی سازمانی به عنوان یک راهبرد اثربخش برای توسعه اقتصادی و اجتماعی کشورها شناخته شده است؛ بنابراین کارآفرینی به معنی فرآیند کشف و بهره‌برداری از فرصت‌ها به‌منظور ارزش آفرینی در حوزه‌های مختلف اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی بوده و پایه و اساس توسعه پایدار و همه جانبه تلقی می‌شود. به این ترتیب توسعه کارآفرینی نقش شایسته‌ای برای حضور فعال در بازارهای جهانی، مقابله با رقبا، اشتغالزایی پایدار، توسعه عدالت، کاهش فقر و حل مشکلات جامعه، دولت و بخش عمومی دارد. توسعه کارآفرینی فرآیندی پیچیده، بلندمدت و فراگیر است که البته نقش بسزایی در رشد و توسعه اقتصادی کشورها دارد.